64.

już teraz wiem, za czym tak naprawdę tęsknię.

mam dość tego całego zamieszania, dawania mi nadziei i odbierania jej po pięciu sekundach. tak, to konkretnie działa mi na nerwy. czuję wielką puuuuustkę. czuję, że dławię się sama w sobie, w mojej podświadomości. nie wiem, gdzie podziały się uczucia, o których uwielbiałam mówić, którymi potrafiłam dzielić się z innymi. a teraz, gdy spadam centralnie w dół i łapię się za ręce tych, którzy potencjalnie mogliby mi pomóc - oni odtrącają mnie, pozwalając bym stoczyła się najniżej, jak to jest możliwe. nawet nie jestem zła, tylko mam dość. tak, mam dość.

gość od informatyki do ewidentny dresiarz. no ale kozak - robi na trzech kompach naraz. włączanie i wyłączanie komputera - eh, fatalnie mi to idzie. pozdrawiam Tomka, który usunął mi wszystkie zdjęcia i foldery z pulpitu, MIŁO : )